راهنمای سفر به نپال

ویزا بگیرم؟

گردشگران ایرانی برای سفر به این کشور باید ویزای نپال از نوع توریستی را اخذ کنند؛ البته هم می‌توانید ویزا را از ایران بگیرید و هم امکان اخذ ویزای در بدو ورود وجود دارد. ویزای توریستی نپال در سه نوع 15روزه، 30 روزه و 90روزه صادر می‌شود.

هزینه‌ی روزانه‌ام چقدر است؟

سفر‌کم‌هزینه تا 50 دلار
♦ تخت در خوابگاه در هاستل 10 دلار یا اتاق در هتل ارزان از 15 تا 25 دلار
♦ اتاق، شام و صبحانه در زمان پیاده‌روی در کلبه از 12 تا 15 دلار
♦ بار/راهنمای پیاده‌روی از 17 تا 25 دلار
سفر متوسط از 50 تا 150 دلار
♦کمپینگ پیاده‌روی برنامه‌ریزی‌شده از 60 تا 80 دلار
♦ وعده‌ی غذایی متوسط در کاتماندو از 7 تا 10 دلار
♦ هتل متوسط از 25 تا 80 دلار
سفر لوکس بیش از 150دلار
♦ هتل لوکس از 150 تا 250 دلار
♦ پرواز برفراز کوه‌ها 199 دلار
♦ مجوز کوهنوردی در موستانگ هر روز 50 دلار

انعام می‌خواهد؟

در نپال بهتر است در بعضی موارد انعام پرداخت کنید و در بعضی موارد خیر.
رستوران‌ها: انعام دادن به کارکنان رستوران‌ها در نپال مرسوم نیست اما در صورت پرداخت انعام از طرف شما، از آن استقبال می‌کنند.
تاکسی: در تاکسی‌ها اگر مبلغ کرایه رند نباشد، به نفع راننده گرد می‌شود. گاری‌چی‌های ریکشا هم در صورت پرداخت انعام از طرف شما، خوشحال خواهند شد.
راهنماها و باربرها: راهنماهای کوهنوردی و باربرها، معمولا انتظار دارند 10 تا 15 درصد انعام دریافت کنند.
هتل: در هتل‌های نپال اگر مبلغی به عنوان هزینه‌ی سرویس در نظر گرفته نشده باشد، پرداخت 10 درصد از مبلغ فاکتور، انتخاب خوبیست.

چه ارزی با خودم ببرم؟

ارز رسمی نپال روپیه است اما برای سفر به این کشور می‌توانید دلار یا یورو با خود ببرید. نرخ تبدیل دلار و یورو به روپیه هر روز توسط بانک دولتی راسترا تعیین و در روزنامه‌ها چاپ می‌شود. نرخ تبدیل در بانک‌های خصوصی متفاوت است؛ البته این اختلاف خیلی زیاد نیست.
امکان تبدیل ارز در فرودگاه کاتماندو، بانک‌ها و صرافی‌ها وجود دارد. در بعضی هتل‌ها هم امکان تبدیل ارز وجود دارد اما نرخ تبدیل پایین‌تر است.
بعضی از هتل‌ها و کسب‌وکارها در نپال از طرف دولت موظف شده‌اند فقط دلار و یورو قبول کنند.

با چی برم؟

هواپیما: پرواز تهران کاتماندو با یک توقف انجام می‌شود و 9 ساعت طول می‌کشد. توقف شرکت هواپیمایی امارات در فرودگاه دوبی انجام می‌شود.

چطور از وسایل حمل و نقل شهری استفاده کنم؟

♦ تمپو (Tempo)
تمپوها، ماشین‌های سه‌چرخه‌ی فوق‌العاده بزرگی‌اند که در شهرهای بزرگ در مسیرهای ثابت مسافر جا‌به‌جا می‌کنند. تمپوهای قدیمی و کثیف کاتماندو با تمپوهای برقی و بنزینی و مینی‌بوس‌های بنزینی جایگزین شده‌اند. تمپوها ایستگاه مشخصی ندارند و راننده‌ها هر جا مسافری ببینند سوار می‌کنند. اگر سوار این تمپوها شدید، یادتان باشد برای پیاده شدن باید با یک سکه روی سقف ضربه بزنید تا راننده توقف کند!
♦ ون شهری
در سفر به نپال برای حمل‌ونقل درون شهری می‌توانید از ون‌های شهری استفاده کنید. ظرفیت ون‌ها متفاوت است و در مسیرهای مشخص حرکت می‌کنند.
♦ تاکسی
در شهرهای بزرگ مثل کاتماندو و پخارا، می‌توانید تاکسی بگیرید. تاکسی‌ها هم در مسیرهای داخل شهری و هم در مسیرهای بین‌شهری تردد می‌کنند و کرایه آن‌ها براساس مسافت محاسبه می‌شود. تاکسی‌ها پلاک مشکی دارند و ماشین‌های شخصی که در مسیرهای طولانی به عنوان تاکسی فعالیت می‌کنند، پلاک قرمز یا سبز.
تاکسی‌ها در جاهای توریستی مثل باکتاپور و پاتان، ایستگاه دارند. بعضی از راننده‌ها از تاکسی‌متر استفاده نمی‌کنند که برای گرفتن مبلغ اضافه‌تر از گردشگران است؛ در صورتی که به چنین راننده‌ای برخوردید، می‌توانید از تاکسی پیاده شوید و سوار تاکسی دیگری شوید. تاکسی‌های کاتماندو مبلغ 250 روپیه به عنوان ورودی از مسافر می‌گیرند و برای هر کیلومتر، 60 روپیه دریافت می‌کنند.
♦ توتل (Tootle)
در شهر کاتماندو سرویسی به نام توتل فعال است که با آن می‌توانید درخواست موتور کنید و راننده شما را به مقصد می‌رساند. موتورها از تاکسی‌ها ارزان‌تر و سریع‌ترند؛ البته موتورها فقط تا ساعت 8 شب کار می‌کنند.
♦ ریکشا (Rickshaw)
ریکشاها گاری‌های دوچرخ یا سه‌چرخی هستند که ظرفیت‌شان زیاد نیست. در سفر به نپال انواع ریکشاها را خواهید دید و برای حمل‌ونقل می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید.
نسل جدید وسائل حمل‌ونقل، ریکشاهای برقی هستند که با هر بار شارژ می‌توانند تا 20 کیلومتر حرکت کنند. ریکشاهای بنزینی و ریکشاهای دوچرخه‌ای نوع دیگری از این وسائل حمل‌ونقل‌اند که در خیابان‌های شلوغ بسیار کارآمدند. هزینه‌ی استفاده از ریکشاها چندان مشخص نیست و با مذاکره با راننده می‌توانید به نتیجه برسید.
♦ دوچرخه
در شهرهای کاتماندو و پخارا، مراکز اجاره دوچرخه‌ی زیادی وجود دارد و کرای دوچرخه راه ارزانی برای گشت‌وگذار در شهرهاست. نرخ اجاره‌ی دوچرخه‌های شهری ساده 350 تا 450 روپیه برای هر روز است.

کی برم؟

از خردادماه، باران‌های موسمی در نپال شروع می‌شوند و ابرها باعث می‌شوند منظره‌ی کوه‌ها به خوبی دیده نشوند. هوا تا آخر شهریور همین‌طور است. باران، گل و زالوها، دلایلی‌اند که باعث می‌شوند تعداد متقاضیان سفر به نپال در این بازه‌ی زمانی کم باشد. در این مدت، هتل‌ها قیمت‌های خود را خیلی کاهش می‌دهند و زمان مناسبی برای سفر به موستانگ و دولپوست.
از اواسط اسفند بوی بهار در نپال به مشام می‌رسد؛ با آمدن بهار، هوا گرم می‌شود و شکوفه‌های رودودندرون، زیبایی خاصی به این کشور می‌بخشند. تا اواسط اردیبهشت نپال در حال و هوای بهار است.
از اواسط مهر تا اواسط آذر آسمان آبی و روزها گرم است و گردشگران به نپال سرازیر می‌شوند. در این مدت، هزاران نفر به مسیرهای اورست و منطقه‌ی آناپورنا (Annapurna) می‌روند و اکثر هتل‌های کاتماندو رزرو می‌شوند و قیمت‌ها به اوج می‌رسد.

زبان رسمی نپال چیست؟

زبان رسمی نپال، نپالیست که طبق آمارگیری سال 2011، حدود 44 درصد از مردم نپال به این زبان صحبت می‌کنند. زبان میتهیلی، پس از نپالی دومین زبان مردم این کشور است که حدود 12 درصد از مردم به این زبان صحبت می‌کنند.
بسیاری از مردم نپال به زبان انگلیسی هم صحبت می‌کنند؛ پس در ارتباط برقرار کردن مشکلی نخواهید داشت. چند اصطلاح کاربردی:

وضعیت بهداشتی و درمانی در نپال چطور است؟

♦ بیمارستان
خدمات درمانی در نپال توسط بخش دولتی و خصوصی ارائه می‌شود و در این کشور هم بیمارستان دولتی وجود دارد و هم بیمارستان خصوصی. کیفیت خدمات درمانی در نپال، در مقایسه با کشورهای همسایه، پایین است. مصدومان حوادث کوهنوردی در نپال، گاهی اوقات به کشورهای همسایه منتقل می‌شوند که یکی از دلایل آن، همین پایین بودن کیفیت خدمات درمانیست.
♦ بیمه
برای سفر به نپال بهتر است بیمه جامع مسافرتی تهیه کنید که هزینه‌های مربوط به دزدی، گم شدن وسائل و هزینه‌های درمانی را پوشش می‌دهد. در صورتی که می‌خواهید در نپال کوهنوردی کنید، بیمه‌های را انتخاب کنید که فعالیت‌های خطرناک را هم تحت پوشش قرار دهد. پوشش هزینه‌ی هلیکوپتر برای کوهنوردان حرفه‌ای، لازم است.
♦ واکسن بزنم؟
برای سفر به نپال زدن واکسن خاصی الزامی نیست اما شاید بد نباشد واکسن‌هایی مثل دیفتری، هپاتیت A و B و آنفلوانزا را بزنید.
♦ سرویس بهداشتی
در شهرهای بزرگ نپال مثل کاتماندو و پوخارا، توالت فرنگی وجود دارد اما در سایر جاها، توالت‌هایی شبیه توالت‌های ایرانی در دسترس است.
♦ وضعیت آب
در نپال بهتر است آب شیر را نخورید و آب معدنی بخرید. در زمان کوهنوردی بهتر است آب آشامیدنی‌تان را با جوشاندن، تصفیه کنید.

نپال امن است؟

نپال از نظر سیاسی کشوری پایدار است و میزان جرم و جنایت نیز در این کشور پایین است. البته بد نیست قبل از سفر به نپال اخبار مربوط به این کشور را دنبال کنید تا از تحولات اخیر آن مطلع شوید.
از نظر آماری، مهم‌ترین خطری که شما را در نپال تهدید می‌کند، خطر حوادث وسائل حمل‌ونقل عمومی در آزادراه‌های شلوغ این کشور است.
برای سفر در نپال، توصیه‌های عمومی زیر را در نظر داشته باشید:
    – در صورتی که قصد کوهنوردی دارید، به سفارت اطلاع دهید.
    – به‌تنهایی پیاده‌روی نکنید. زنان تنها بهتر است از سفر کردن با راهنمای مرد تنها بپرهیزند.
    – از سفرهای با اتوبوس‌ها در شب بپرهیزید چون‌که امکان وقوع حادثه در آن‌ها زیادتر است.
    – از گذرنامه، ویزا، بلیت و مجوزهای سفر خود کپی بگیرید و آن‌ها را در جایی دیگر نگه‌دارید.

تکنولوژی چه کمکی به من می‌کند؟

اپ HoneyGuide اولین اپلیکیشن راهنمای سفر به نپال است. در این اپ شما ابتدا سفر خود را انتخاب می‌کنید و سپس با انتخاب دسته‌بندی‌های مورد علاقه‌تان (کوه‌ها، گل‌ها، حیوانات، فرهنگ‌ها و …)، پیش‌نمایشی از سفرتان و آن‌چه در آن سفر خواهید دید، می‌بینید.
در این اپ قهوه‌خانه‌هایی که وای‌فای و دوش دارند نیز نمایش داده می‌شوند و می‌توانید در آن در مورد بیماری‌های ناشی از ارتفاع، بخوانید. بخشی از اطلاعات موجود در این اپلیکیشن رایگان است و برای دسترسی به محتوای کامل، باید پرداخت درون برنامه‌ای انجام دهید.
برای کرایه تاکسی موتوری در نپال همان‌طور که در بالا گفته شد، می‌توانید از اپ توتل استفاده کنید.

چه سیم‌کارتی بگیرم؟

ان‌سل (Ncell) و نپال تلکام (Nepal Telecom) دو اپراتور اصلی موبایل در نپال‌اند. سیم‌کارت‌های این دو اپراتور را می‌توانید در فرودگاه کاتماندو یا فروشگاه‌های آن‌ها در نپال بخرید.
برای خرید سیم‌کارت اعتباری ان‌سل، باید گذرنامه، کپی آن و یک قطعه عکس همراه داشته باشید. قیمت این سیم‌کارت 99 روپیه است و 50 روپیه شارژ اولیه دارد. 60 پیامک، 40 دقیقه مکالمه و 20 مگابایت دیتا، از ابتدا روی این سیم‌کارت فعال است. هزینه‌ی هر دقیقه مکالمه با ایران با این سیم‌کارت، 48.99 روپیه است. بسته اینترنت 4 گیگابایت و 7 روزه‌ی این سیم‌کارت، 254 روپیه است.