قسمت سخت ماجرا بالاخره رسید. صبح خیلی زود یا حتی زمانی که هنوز روشن
نشده باید بیدار شوید تا به سمت تنگه رِغِز راه بیفتید. محلیها به این
تنگه، تنگهی رودخیز هم میگویند که طولش 4 کیلومتر است و 64 آبشار دارد.
با این حال قرار نیست که از تمام آبشارهایش بپرید. فقط بین 12 تا 14 آبشار
آن برای برنامههای تنگه رغز استفاده میشود.
تجهیزات را که
برداشتید و آماده شدید باید به سمت گردنه دراکویه بروید. از داراب تا بالای
گردنه دراکویه مسیر آسفالت است اما از اینجا به بعد است که قضیه کمی مهیج
میشود. چون از گردنه دراکویه تا تنگه مسیر خاکی است. خلاصه که به قول بعضی
از دوستان طبیعتگرد «آخر همهی راهها به نیسان آبی ختم میشه.» و شما
باید با نیسان آبی یا همانی که مردم محلی به اسم سایپا میشناسند به تنگه
بروید. در این مسیر خاکی و سنگلاخی که یک ساعت طول میکشد به منطقهی کوه
درختی میرسید و بعد از آن باید با پای پیاده راه را ادامه بدهید. مسیری که
در پیش دارید پر از سراشیبی و سربالایی است که دقت و حوصلهی زیادی
میطلبد و نزدیک 2 ساعت طول میکشد. از چشمه بیدک باید بگذرید و بعد از طی
سراشیبی دیگری به سرچشمه میرسید که نقطهی آغازین تنگهنوردی است. معمولا
در اینجا و قبل از ورود به تنگه صبحانهای خواهید خورد، لباسهایتان را
عوض میکنید و سپس به داخل تنگه میروید.
اولین فرود به داخل آب با
دلهره همراه است. میدانم که سخت خواهد بود تا اولین تجربهی متفاوت
طبیعتگردیتان را در کمال آرامش داشته باشید. اما باید این کار را بکنید،
با دقت به صحبتهای راهنما گوش دهید و بعد به داخل حوضچه شیرجه بزنید. ممکن
است شیرجهی اولتان با شوک همراه باشد اما فقط دفعهی اول انقدر شوکه
میشوید.
جاهایی از مسیر باید بپرید و جاهایی هم نه و تعیین این
کار تنها به عهدهی راهنمای شما خواهد بود. پس به هیچوجه سرخود عمل نکنید و
از جایی نپرید. حتما جلیقه بپوشید و کلاه ایمنی را روی سرتان نگه دارید.
تمامی این موارد ایمنی باید رعایت شود تا سفر به کامتان تلخ نشود.
همانطور که گفتم در برنامههای تنگه
رغز جمعا از 14 آبشار باید بپرید که هرکدام از این آبشارها به حوضچهای هم
متصل هستند. ارتفاع آبشارها از 4 تا 48 متر متغیر است که آخرین آن یعنی
آبشار وداع 35 متر ارتفاع دارد.
در مدتی که در تنگه هستید به چند نکته توجه کنید:
1- به محض اینکه داخل هر حوضچه میپرید ماهیهای داخل آن به سمت شما میآیند اما نباید بترسید.
2-
افت فشار و احساس سرما بعد از گذشت 1 تا 2 ساعت از تنگهنوردی کاملا
طبیعی است. اگر بدون اینکه خودتان بخواهید بدنتان لرزید نگران نشوید. برای
پیشگیری از این کار حتما «وت سوت» بپوشید.
3- برای تامین آب میتوانید از چشمه یا حوضچهی اولی که واردش شدید بطری آب را پر کنید.
4- اگر شنا بلدید لذت بیشتری خواهید برد.
5- تنگهی رغز محل زندگی کبوترها و پرندههاست. هنگام عبور مراقب لانهها و جوجههایشان باشید.
6- بیشتر مسیرها برای فرود نیاز به طناب دارد. پس بدون طناب اقدام به فرود نکنید.
7- در بعضی مسیرها به ویژه مسیر انتهایی باید چسبیده به صخره و به صورت دست به سنگ حرکت کنید.
گروه
کوهنوردی آذرخش داراب کار جالبی انجام داده و براساس برنامهی پیمایش
تورهای تنگه رغز، اسامی آبشارها را به ترتیب فرود اعلام کرده که برای
آشنایی بیشتر آنها را معرفی میکنیم:
• آبشار نگین (ارتفاع 23 متر ، عمق آب 10 متر و طول حوضچه 41 متر)
• آبشار بوم رنگ (ارتفاع 7 متر، عمق آب 8 متر و طول حوضچه 31 متر)
• آبشار مسعود (ارتفاع 8 متر، عمق آب 12 متر و طول حوضچه 15 متر)
• آبشار گلاب (ارتفاع 11 متر، عمق آب 7 متر و طول حوضچه 12 متر)
• آبشار فتح (ارتفاع 8 متر، عمق آب 1.5 متر و طول حوضچه 6 متر)
• آبشار حکمت (ارتفاع 11 متر، عمق آب 15 متر و طول حوضچه 32 متر)
•
آبشار کبوتر معروف به آبشار تاریک که نور بسیار کمی دارد و باید هرچه
سریعتر از آن عبور کرد تا سرما نخورید. (ارتفاع 25 متر، عمق آب 10 متر و
طول حوضچه 6 متر)
• آبشار جام (ارتفاع 9 متر، عمق آب 7 متر و طول حوضچه 36 متر)
• آبشار دماغه معروف به فراز (ارتفاع 12 متر، عمق آب 8 متر و طول حوضچه 4 متر)
•
آبشار یادگار (ارتفاع 4 متر، عمق آب 8 متر و طول حوضچه 11 متر) حوضچه بعد
از آبشار یادگار، گهر نام دارد که پس از آن مکانی معروف به پارکینگ وجود
دارد که برای شبمانی بسیار مناسب است. هرچند که این کار را به هیچوجه
پیشنهاد نمیکنیم. گروه آذرخش برای زیبا شدن این منطقه اقدام به کاشت انواع
درخت کرده.
• آبشار آذرخش بلندترین آبشار تنگه رغز است که میتوانید
از آن فرود نکنید و با تکنیک دست به سنگ از آن عبور کنید. (ارتفاع 45
متر، عمق آب 4 متر و طول حوضچه 11 متر)
• آبشار وداع (ارتفاع 38 متر، عمق آب 10 متر و طول حوضچه 11 متر)
با گذر از آبشارهای مختلفی که هرکدامشان
توسط تنگهنوردان نامگذاری شده به آبشار پایانی یا همان آبشار وداع خواهید
رسید. بعد از این آبشار وارد مسیری معروف به «راههای گربهرو» میشوید که
مسیری فوقالعاده سخت است و مثل غول مرحلهی آخر قدرتتان را به مبارزه
میطلبد. این مسیر آنقدر باریک است که باید به صخرهها بچسبید و خیلی آرام و
آهسته بدون نگاه کردن به پایین به جلو حرکت کنید.
از آنجایی که این
مسیر سخت و خطرناک است، هیئت کوهنوردی داراب چند متر لوله و سیم بکسل در
مسیرها تعبیه کرده تا بتوانید هنگام عبور از آنها کمک بگیرید و رد شوید.
اگر
تعداد نفرات گروه کم باشد، همگی آمادگی جسمانی بالایی داشته باشند و هیچ
خطر خاصی وجود نداشته باشد ساعت 6 یا 7 بعدازظهر از تنگه خارج خواهید شد.
در غیر این صورت ممکن است به خاطر دلایل مختلفی تا ساعت 10 شب هم در تنگه
بمانید که به خاطر سرمای داخل تنگه شرایط سخت خواهد شد.
متاسفانه افراد
زیادی به خاطر عدم اطلاع از مسیر، عدم آمادگی کامل و نبود شرایط جسمانی
کامل، اتفاقات ناگوار در طول مسیر آسیب دیده یا فوت کردهاند. بعضی وقتها
عملیات امداد و نجات که توسط هلال احمر انجام میدهد به 20 ساعت یا حتی 36
ساعت هم میرسد که زمان بسیار زیادی است و باعث وحشت اعضای گروه خواهد شد.