جاهای دیدنی چابهار

از مقاصد تکراری خسته شدید و به دنبال یک ماجراجویی جدید هستید؟ پس پیش به سوی جنوبی‌ترین بندر ایران! چابهار با آب و هوای همیشه بهارش، آماده است تمام کلیشه‌های ذهنی شما از یک شهر بندری با اجناس ارزان را بشکند و چهره‌ی جدیدی از تاریخ و طبیعت در ذهنتان ماندگار کند. پس این شما و این جاهای دیدنی چابهار ایران. با اسمارتیز همراه باشید.

ساحل دریابزرگ؛ فواره‌هایی از جنس موج

محال است نام دریابزرگ چابهار را شنیده باشید اما موج‌فشان یا فواره‌آب را نه! فواره‌آب شاید بهترین عبارتی است که می‌تواند فواره‌های خروشان این ساحل را توصیف کند. فواره‌هایی که به حفره‌ها‌ی سنگی ساحل برخورد می‌کنند و با فشار زیاد به سمت آسمان پرتاب می‌شوند. صحنه‌ای که می‌تواند عکس‌هایتان را حسابی جذاب کند، اما لازم است که مراقب خودتان و دوربینتان باشید چرا که این فواره‌ها قدرتمند و گاهی خطرناک هستند. بیشترین ارتفاع این فواره‌ها (چیزی حدود 15 متر)، فقط در تابستان اتفاق می‌افتد و در سایر فصول انتظار دیدن ارتفاع کمتری را داشته باشید.
علاوه بر تجربه‌ی هیجان، نظاره‌ی یکی از زیباترین مناظر غروب خورشید را در کنار این ساحل از دست ندهید. اگر هم هوس غذاهای محلی سیستان وبلوچستان به سرتان زد، به رستوران‌های کنار ساحل بروید و طعم غذاهای تند و تیز جنوبی را برای همیشه در حافظه‌ی چشاییتان ثبت کنید. جاهای دیدنی چابهار را با آب‌فشان آغاز کنید.

فواره‌آب شاید بهترین عبارتی است که می‌تواند فواره‌های خروشان این ساحل را توصیف کند.

دریا کوچک؛ کوچک و آرام

برخلاف دریابزرگ شلوغ و پرهیجان، دریاکوچک با ساحل آرام و به دور از هیاهویش برای طرفداران سکوت پیشنهاد مناسب‌تری است. پس به دریاکوچک بیایید و ساعتی در کنار اسکله‌اش بنشینید، از قایق‌های کوچک و بزرگ رو‌به‌رویتان عکسی بیندازید و با خیالی آسوده شنا کردن در آب‌های دریای عمان را تجربه کنید. چرا که در جاهای دیدنی چابهار و این ساحل خبری از موج‌های خروشان و فواره‌آب‌ها نیست. دریاکوچک همچنین دو بازار ماهی‌فروشی برای علاقه‌مندان به محصولات ارگانیک دارد که انواع ماهی‌های تازه، میگو و آبزیان دریایی مستقیما در آن به فروش می‌رسد.

ساحل آرام دریا کوچک

رَمین؛ بهشت موج‌سواران

نوبتی هم که باشد نوبت طرفداران هیجان است. اگر شما هم جزو طرفداران ورزش‌های آبی و فعالیت‌های آدرنالین بالا هستید، رَمین بهشت شماست. در دهکده‌‌ی موج سواری رَمین، هم می‌توانید تجهیزات موج‌سواری اجاره کنید، هم از مربیان حرفه‌ای کمک بگیرید و موج‌ سواری در آب‌های دریای عمان را به شکلی ایمن تجربه کنید. یادتان باشد تابستان فصل ورزش‌های آبی است و اگر در خردادماه به چابهار بروید فرصت شرکت در جشنواره‌های تابستانی با برنامه‌های ویژه هم خواهید داشت.

موج سواری در رمین

دریاچه صورتی؛ اغراق یا واقعیت؟

دریاچه‌های رنگی از آن دسته جاذبه‌هایی است که در سرتاسر جهان هواخواه زیادی دارند. لاگونای ارغوانی در کلرادو، هیلر صورتی در سنگال، نگاکوروی سبز در نیوزلند و بله، لیپار صورتی در جاهای دیدنی چابهار! اما آیا لیپار به اندازه‌ی عکس‌هایش صورتی است؟ این ویژگی بستگی زیادی دارد به فصلی که به چابهار سفر می‌کنید چرا که تعداد پلانکتون‌هایی که موجب تغییر رنگ آب این دریاچه می‌شوند، تنها در فصول خاصی به حداکثر می‌رسد. پس اگر در فصلی غیر از پاییز و زمستان به چابهار می‌روید، قید دیدن این دریاچه را بزنید. اما اگر در فصل درست آن‌جا بودید، از چابهار به لیپار بروید و "جزر و مد قرمز" را از دست ندهید.

دیدن لیپار را در پاییز و زمستان از دست ندهید.

درخت انجیر معابد

ای کسانی که اهل ادبیات هستید، درخت انجیر معابد تنها نام کتابی با حال و هوای شهرهای جنوبی به قلم بی‌نظیر احمد محمود نیست، بلکه یک جاذبه‌ی گردشگری واقعی از جاهای دیدنی چابهار است که با شاخه‌های سر به زیرش حسابی از شما دلبری می‌کند. این درخت زیبا همانقدر خاص است که نامش! درختی که در گویش محلی "کرگ" و "مکرزن" گفته می‌شود و از هر شاخه‌اش که بر زمین می‌افتد، شاخه‌ی جدیدی متولد می‌شود. انجیر قرمز  ثمره‌ی این درخت کهنسال است که همزمان با فصل خرما به بار می‌نشیند.
افسانه‌های قدیمی، انجیر معابد را همان جایی می‌دانند که سیدهارتا به شهود رسید و از این‌رو برای بوداییان درخت مقدسی به شمار می‌رود. در چابهار چند نمونه از این درخت وجود دارد که انجیر معابد حوالی دریاچه‌ی لیپار قابل دسترس‌تر از همه است.

درخت انجیر معابد

کوه‌های مینیاتوری؛ روی مریخ قدم بزنید

کوه‌‌هایی که یادآور کره‌ی مریخ‌اند! شاید شما هم با شنیدن این جمله، فضای کوهستانی را تصور کنید که کوه‌هایی فضایی دارد. اما بگذارید بگویم اشتباه می‌کنید و این پدیده‌ای است ویژه در دل سیستان و بلوچستان. در مسیر حرکتتان از چابهار به بندر بریس، بعد از حدود پنجاه کیلومتر کوه هایی را می‌بینید که به دلیل ظاهر ویژه‌یشان کوه‌های مریخی یا مینیاتوری نامیده می‌شوند. جنس رسوبی، یال‌های شانه‌خورده و تراش‌های مینیاتوری این کوه‌ها از یک سو و چشم‌انداز ویژه‌ی آب‌های درخشان دریای عمان از سوی دیگر، این جاده‌ی باریک را به حدی زیبا کرده است که شما را وادار به توقف می‌کند. پس برای رسیدن به بریس اصلا عجله نکنید.

کوه‌های مریخی یا مینیاتوری

ساحل بریس؛ کارت پستالی اینستاگرامی

شاید شما هم این عکس را در صفحه‌ی اینستاگرام سفر بروها زیاد دیده‌ باشید. عکسی از یک بندر پر از قایق با سکوهای صخره ای بسیار بلند که در نگاه اول خیلی شباهتی به ایران ندارد و احتمالا همین ویژگی است که مسافران زیادی را روانه‌ی این ساحل کرده است، پس انتظار بندر شلوغی را داشته باشید.  
بندر صیادی بریس، بندری منحصر‌به‌فرد است که با کوه‌های مریخی و آبی بی‌کران دریای عمان احاطه شده؛ پس پیش به سوی یک مقصد خفن! صخره‌های بلند این ساحل جان می‌دهد برای ساعتی با خود خلوت کردن و از دیدن چشم‌انداز قایق‌های کوچک و بزرگ روبه‌رو لبریز شدن. عکس‌های خفن برای اینستاگرامتان هم فراموش نشود. راستی اگر بازار محصولات ارگانیک برایتان جذاب است، می‌توانید به بازار صیادی بریس بروید و با خرید مستقیم ماهی از صیادان، برای شام ماهی کباب نوش جان کنید.

بندر صیادی بریس

 پسابندر؛ جزیره‌ی شیطان

بعد از بریس اگر به سمت خلیج گواتر حرکت کنید به پسابندر می‌رسید. روستا و بندری کوچک که به دلیل آرامشش بیشتر برای ماهیگیری مناسب است. در کنار اسکله‌ی صیادی پسابندر جزیره‌ای مرجانی است که به جزیره‌ی شیطان معروف است. این صخره‌ی نیمه مرتفع جایی است که به کل اسکله، پارکینگ لنج‌ها و قایق‌ها اشراف دارد و لوکیشنی جذاب برای عکاسان به شمار می‌رود.

اسکله‌ی صیادی پسابندر

باهوکلات؛ از آخرین بازمانده‌ی نسل دایناسورها تا مزارع موز

متفاوت‌ترین جاذبه‌ی گردشگری چابهار در انتظارتان است، اگر به حیات وحش علاقه داشته باشید: گاندوها.
 گاندوها، تمساح‌های پوزه کوتاهی هستند که در آبگیرهای اطراف رودخانه‌ی منطقه‌ی حفاظت‌شده‌ی باهوکلات زندگی می‌کنند. تمساح‌های خجالتی که با دیدن شما سرشان را درآب فرو می‌برند اما همیشه هم به این مهربانی نیستند. پس حواستان باشد به حریمشان خیلی نزدیک نشوید و حتما از راهنمایان محلی کمک بگیرید. جالب است بدانید اهالی باهوکلات نه تنها این موجودات را خطرناک نمی‌دانند بلکه معتقدند رزق و روزی را به روستایشان آورده‌اند و به حفظ حیاتشان کمک می‌کنند.
اما وجود گاندوها تنها وجه تمایز باهوکلات نیست. اقلیم ویژه‌ی این منطقه‌ی سراسر سبز برای کشت انواع میوه‌های گرمسیری بسیار مناسب است و اگر دیدن این مزارع از نزدیک برایتان جذاب است حتما به آن‌ها سر بزنید تا طعم واقعی میوه‌های گرمسیری از جمله موز و انبه را بچشید.

گاندوهای منطقه‌ی حفاظت‌شده‌ی باهوکلات

خلیج گواتر؛ نقطه ی صفر مرزی

بندر گواتر؛ آخرین نقطه‌ی چابهار گردیتان در نوار شرقی ساحل مکران محسوب می‌شود. بندری در فاصله‌ی 98 کیلومتری چابهار که با جنگل های حرا احاطه شده و از سوی دیگر با نزدیک ترین فاصله به دریای عمان ختم می‌شود. از آن‌جا که گواتر فاصله‌ای با مرز پاکستان ندارد، بهتر است نکات ایمنی را در بازدید از آن در نظر داشته باشید.
 وعده‌ی دیدن دلفین‌ها در این بندر اگرچه بسیار وسوسه انگیز به نظر می‌رسد اما شنا کردن در این ساحل به دلیل وجود مار‌‌های آبی چندان توصیه نمی‌شود. طبیعت‌گردها و دوستداران کمپ ساحلی هم باید بدانند، مرزی بودن گواتر شب‌مانی در این منطقه‌ را کمی خطرناک می‌کند.

جنگل های حرا

جنگل‌های حرا برای مسافران جزیره‌ی قشم، جاذبه‌ی نام آشنایی است. درختان این جنگل به هنگام مد تا نیمه در آب فرو می‌روند و شما می‌توانید سوار بر قایق از میان آن‌ها عبور کنید. علاوه بر پوشش گیاهی این منطقه، خودتان را برای دیدن انواع پرندگان مهاجر و لاک‌پشت‌های دریایی هم آماده کنید. بعد از خلیج گواتر، قایقی اجاره کنید و حتما از راهنماهای محلی بخواهید در این مسیر همراهتان باشند. یادتان باشد برای دیدن این جاذبه‌ها بهتر است صبح زود آن‌جا باشید.
در این نقطه، ماجراجویی‌های ما در نوار شرقی ساحل چابهار به پایان می‌رسد و حالا وقت آن است به سراغ جاذبه‌های خط غربی چهار بهار ایران برویم. آماده‌اید؟

جنگلهای حرا در نوار شرقی ساحل چابهار

تیس؛ از ساحلی آرام تا گورستان جن‌ها

دنبال یک ساحل خلوت برای کمپ کردن در چابهار هستید؟ نام تیس را حتما به خاطر بسپارید. ساحلی به دور از هیاهوی گردشگران که می‌توانید ساعاتی را بدون دغدغه در کنار آن ریلکس کنید. این بندر تاریخی با فاصله‌ی کمی در غرب چابهار یکی از بنادر مهم برای داد و ستد در زمان هخامنشیان بوده که البته امروزه ارزش تجاری‌اش را از دست داده است.
علاوه بر ساحل تیس و تفریحات آبی‌اش، می‌توانید گشتی هم در روستای تاریخی تیس بزنید و اگر به بناهای تاریخی علاقه دارید به دیدن قلعه‌ی پرتغالی‌ها بروید. قلعه‌ای که یادگار از حمله‌ی پرتغالی‌ها به این بندر است و قسمت‌هایی از آن در این منطقه باقی مانده.
در ادامه‌ی گشت روستایی تیس، به گورستانی می‌رسید که به دلیل اسم عجیبش محال است فراموشش کنید: گورستان جن. قبرستانی عجیب و اسرارآمیز که به دلیل شکل ویژه‌ی قبرهایش معروف شده. قبرهایی بسیار بزرگ در دل سطحی صخره‌ای که به شکل مستطیل کنده شده‌اند و افسانه‌های محلی زیادی بین بومیان آن منطقه درباره‌ی آن روایت می‌شود. بعضی معتقدند که این قبرها توسط موجوداتی غیر از انسان کنده شده و برخی بر این باورند که این قبرها به موجوداتی غیر از انسان (جن‌ها) تعلق دارند.
و اما یک پیشنهاد جذاب برای علاقه‌مندان به معماری و مساجد، مسجد جامع تیس است که به دلیل سبک ویژه ‌و شباهتی که به مساجد هندی و پاکستانی دارد به مسجد تک مناره معروف شده.
علاوه بر جذابیت‌های معماری، آن‌چه که هر بنایی را متمایز می‌کند، حکایتی است که در دل خود نهفته دارد. آرامگاه سید غلام رسول تیس با رنگ یکدست سفید و سقف گنبدی شکلش، از جمله‌ی همین بناهای با حکایت شنیدنی است. غلام رسول سال‌ها پیش برای ازدواج با دختری ایرانی از هند به چابهار می‌آید. شب عروسی‌ غلام رسول اما به شادی ختم نمی‌شود و شیشه‌ی عمر داماد درست در شب عروسی‌اش می‌شکند، اما لحظاتی قبل از مرگ از همه می‌خواهد که به جای عزاداری و آه و ناله، مراسم رقص و پایکوبی به راه بیندازند. مراسمی که به یک سنت تبدیل می‌شود و هر ساله شرکت کنندگان زیادی را روانه‌ی تیس می‌کند. متاسفانه امروز دیگر خبری از برگزاری این مراسم در تیس نیست اما دیدن آرامگاهش برای بعضی جالب است.

گورستان جن و قبرهایی بسیار بزرگ در دل سطحی صخره‌ای که به شکل مستطیل کنده شده‌اند.

غارهای بان مسیتی؛ سه‌گانه‌ای اسرارآمیز

خاصیت اساطیری روستای باستانی تیس فقط به جاذبه‌هایی که گفتیم ختم نمی‌شود، بلکه غارهای سه‌گانه‌ی بان مسیتی با اسم عجیبش کلکسیون عجایب این روستا را تکمیل می‌کند. در دامنه‌ی کوه شهبازند روستای تیس، سه غار اسرار آمیز وجود دارد که داستانشان شنیدنی است. اما راز سحرآمیز بودن "بان مسیتی" چه می‌تواند باشد؟
آیین خاص مردمان تیس برای دفن مردگانشان همان چیزی است که این محل را ویژه کرده. اهالی این روستا جسد مردگان خود را به جای دفن کردن درون چاه‌هایی متصل به دریا می‌انداختند تا غذای موجودات دریایی بشود و از این راه به آرامش ابدی برسند. اما چرا دریا؟ از آن‌جا که روزی بسیاری از اهالی تیس از دریا به دست می‌آمده چندان دور از انتظار نیست که آن را مقدس بدانند. اگرچه در روایتی دیگر، این غارها را حجره و توقف‌گاهی برای انجام اعمال مذهبی و پرستش خدا می‌دانند، اما روایت اول طرفدار بیشتری دارد.
در انتهای گشت روستایی‌مان، به باغ گیاه‌شناسی تیس می‌رسیم. بسیاری معتقدند این باغ ملی به زیبایی عکس‌هایش نیست و تنوع گونه‌های آن هم به اندازه‌ای نیست که بتواند شما را به بازدید آن مجاب کند. بنابراین انتخاب با خودتان است.

غارهای سه‌گانه‌ی بان مسیتی

بندر کنارک؛ کفش هایتان را از اینجا بخرید

علاوه بر بازار کفش‌های کوهنوردی و ورزشی که کنارک را معروف کرده است، اسکله‌ی قدیمی تا نیمه در آب فرو رفته‌اش با منظره‌ای زیبا از لنج‌های کوچک و بزرگ همان چیزی است که بازدید از کنارک را در لیست سفر چابهارتان قرار می‌دهد.
راستی اگر به دیدن باغ‌های میوه‌های گرمسیری به ویژه باغ موز علاقه دارید، کنارک را دریابید؛ جایی که می توانید انواع میوه ها از جمله کنار، زیتون محلی، پاپایا، چیکو، موز، انبه و هنداونه را به صوت مستقیم از مزارع خریداری کنید و از طعم بی‌نظیرشان شگفت زده شوید.

تپه گل‌افشان؛ فواره هایی از جنس گل

تپه‌هایی که گل می‌افشاند؟ شاید شما هم از شنیدن نام چشمه‌ی گل‌افشان تعجب کنید. چشمه‌هایی که از دهانه‌ی آن گل‌هایی حبابی شکل و به رنگ خاکستری خارج می‌شود. ترکیدن حباب‌های بزرگ و انباشته شدنشان بر روی هم در طول سال‌های متمادی صخره‌های لایه لایه‌ای به وجود آورده که شکل ویژه‌ای به این منطقه بخشیده است. جالب آن‌که بعضی این گل‌ها را دارای خاصیت درمانی می‌دانند و به امید شفا بر بدنشان می‌مالند. شاید شما هم دوست داشته باشید امتحان کنید، نه؟ یادتان باشد برای این جاذبه حتما کفش مناسب بپوشید و حسابی مراقب لیز خوردن روی گل‌ها باشید.
پس اگر به دیدن جاذبه‌های مرفولوژیکی علاقه‌مندید، در مسیرتان به بندر تنگ حواستان را حسابی جمع کنید تا تابلوهای تپه‌ی گل افشان را از دست ندهید.

چشمه‌ی گل‌افشان

بندر تنگ

آن‌چه که سواحل جنوبی ایران را متمایز می‌کند، ترکیب سواحل شن و ماسه‌ای با صخره‌های بلندی است  که حس و حالی اساطیری به آن‌ها بخشیده و در این بین بندر تنگ، یکی از منحصر‌به‌فردها محسوب می‌شود. ساحل تنگ، همان جایی است که می‌توان به راحتی در آن کمپ کرد، از خلوتی و پاکیزگی ساحلش حظ دو چندان برد، بر ساحل مرجانی‌اش قدم زد و لاک‌پشت‌های دریایی‌اش را از نزدیک دید. پس اگر اهل مقاصد متفاوت هستید، بندر تنگ را حتما در لیست بایدهای چابهارگردیتان بگذارید.

روستا و ساحل درک؛ جایی که کویر به دریا می رسد

تک درخت نخل، تپه‌های شنی شانه‌خورده و آبی بی‌کران دریا؛ تصویری مینیمالیستی است که با عنوان عجیبش کنجکاوی بسیاری از سفردوستان را در سال‌های اخیر برانگیخته: بیایید با هم برویم به درک! تصور کنید که تپه‌های شنی، فرش نخلستان‌های زیبای جنوبی شده‌اند و کمی جلوتر به آبی بی‌کران دریای عمان می‌رسند: تلاقی بی‌نظیر کویر و دریا. جایی که تعریف جدیدی از منظره‌ی طلوع و غروب خورشید در حافظه‌ی دیداریتان به جا می‌گذارد و شنا کردن در آب‌های نقره‌ای دریای عمان را برایتان حسابی ویژه می‌کند.
یادتان باشد بهترین زمان رفتن به این منطقه، بهار و پاییز است، چرا که هم هوا خنک‌تر است و هم وزش باد باعث لذت بردن بیشتر از مناظر طبیعی آن می‌شود. برای رفتن به ساحل درک می‌توانید از چابهار به زرآباد بیایید و پس از طی مسیری ده کیلومتری به درک برسید.