ورزشگاه آنفیلد لیورپول

می‌توان گفت که فوتبال انگلیس پرشورترین تماشاچیان را دارد. با این وجود، داشتن ورزشگاه‌هایی که بتوان در آن فوتبال را از نزدیک و به طور زنده تماشا کرد، حائز اهمیت است. در شهر لیورپول استادیوم‌های ورزشی زیادی وجود دارند اما معرفی ورزشگاه آنفیلد که متعلق به باشگاه پرطرفدار و مطرحی مثل لیورپول است، لطف دیگری دارد. پس اگر دوست‌دار فوتبال یا حتی علاقه‌مند به شناخت شاهکارهای مهندسی هستید، در ادامه‌ی این مقاله با اسمارتیز همراه باشید.

در واقع بهترین زمان بازدید از یک استادیوم، زمانی است که بازی فوتبالی در حال انجام باشد که می‌شود از طریق سایت‌های باشگاه‌های انگلیس، زمان بازی در این ورزشگاه‌ها را دنبال کرد. اما اگر مایلید در روزی به جز روزهای بازی با فراغ بال از ورزشگاه آنفیلد دیدن کنید و از شهرها و کشورهای دیگر به این شهر سفر می‌کنید، بهتر است زمان‌هایی به غیر از ماه‌های شلوغ سال مثل ژانویه، ژوئن و جولای که رزرواسیون هتل با مشکل روبرو خواهد بود و همه چیز گران‌تر است را انتخاب نکنید.
به لحاظ آب و هوایی هم، لیورپول شهر ساحلی معتدلی است و تابستان‌های خنک و زمستان‌های ملایمی دارد. در گرم‌ترین روز سال دمای هوا نهایتا به 27.5 درجه سانتی‌گراد می‌رسد پس مشکلی از بابت گرما نخواهید داشت، اما بارش باران در ماه تابستانی آگوست غافلگیرکننده خواهد بود، در نتیجه برای رفتن به این ورزشگاه بیشتر لازم است تجهیزات لازم مثل چتر، بارانی و لباس گرم را همراهتان داشته باشید.

راه‌های دسترسی به ورزشگاه آنفیلد

این ورزشگاه در 3 کیلومتری شمال مرکز شهر لیورپول واقع است. معمولا استفاده از وسایل نقلیه عمومی توصیه می‌شود و کارتان را راحت‌تر خواهد کرد. با اتوبوس اکسپرس تنها 15 دقیقه از مرکز شهر تا استادیوم آنفیلد راه است و کرایه آن به شرح زیر است:
•    2.30 پوند برای بلیط تک سفره
•    4.40 پوند برای دو سفره
•    10 پوند برای روز خانواده (2 بزرگسال، 3 کودک)
•    12 پوند برای روز باشگاه لیورپول (تا 4 نفر بزرگسال)
از مرکز شهر خط 26 از ایستگاه اتوبوس ONE، خط 17 از ایستگاه اتوبوس Queen Square و خط 917 از خیابان Johns Lane، مستقیما به زمین بازی می‌روند. 168/68 که بین bootle‌ و Aigburth فعالیت می‌کند و خط 14 و 19 از Queen Square (البته با کمی پیاده‌روی) شما را به ورزشگاه آنفیلد می‌رسانند.
ایستگاه قطار خیابان Lime‌ ایستگاه اصلی برای سفرهای درون و برون شهری است. این ایستگاه حدود 1.6 کیلومتر از آنفیلد فاصله دارد. همچنین از این خیابان، تاکسی‌های مخصوص انگلیسی هم شما را به استادیوم می‌برند که کرایه‌ آن‌ها برای این مسیر چیزی حدود 7 تا 9 پوند است که البته با تاکسی‌متر سنجیده می‌شود.
اگر هم با وسیله شخصی می‌آیید، از M57 شمال از تقاطع 4 به سمت Liverpool/A580 بروید. A580‌ را به سمت شهر به مسافت تقریبا 6.5 کیلومتر ادامه دهید، پس از عبور از پارک Walton Hall در سمت راستتان، به سمت چپ و به سمت Queens Drive (A5058) بپیچید. پس از طی تقریبا 0.8 کیلومتر، به راست در خیابان Utting بپیچید و تا زمانی که که ورزشگاه را در سمت راستتان ببینید، برانید.
اگر قصد پیاده‌روی دارید، از هر دو ایستگاه Sandhills و Kirkdale در خط شمالی Merseyrail تا آنفیلد کمتر از 30 دقیقه راه است. توصیه می‌شود اگر مسیر را نمی‌شناسید، از تیم راهنمای باشگاه که 4 و نیم ساعت قبل از شروع مسابقه در Sandhills حاضر هستند، کمک بگیرید.

هزینه بلیط و ساعات دسترسی

بلیط ورزشگاه آنفیلد بر اساس سن و جایگاه متغیر است. همچنین می‌توانید بلیط‌های یک فصل را یک جا تهیه کنید که در این صورت صندلی شما به ازای هر بازی خانگی تضمین می‌شود. مثلا قیمت بلیط‌های فصلی با توجه به نوع جایگاه و فاصله صندلی از زمین به شرح زیر است:
•    بزرگسالان از 869 تا 685 پوند
•    افراد بالای 65 سال از 662 تا 514 پوند
•    جوانان از 434.50 تا 342.5 پوند
•    نوجوانان در هر صورت 165 پوند
اگر عضو باشگاه طرفداران باشید قیمت بلیط کمتر خواهد بود.

برای هر بازی نیز قیمت‌ها از 53 پوند مربوط به ردیف‌های پایین جایگاه اصلی تا 9 پوند که مخصوص ردیف‌های انتهایی جایگاه کوپ است، متغیر است.
نحوه تهیه بلیط فقط به صورت آنلاین صورت می‌گیرد و مثل استادیوم آزادی ما ایرانی‌ها چیزی به نام گیشه و بازار سیاه وجود ندارد! ساعات دسترسی به ورزشگاه آنفیلد هم بستگی به برنامه بازی‌ها و رویدادها دارد.

دانستنی های قبل از دیدن ورزشگاه آنفیلد

آنفیلد با ظرفیت 54074 نفر، یکی از هفت استادیوم بزرگ انگلستان و از معروف‌ترین ورزشگاه‌های دنیا است که از سال 1892 به باشگاه خانگی تیم لیورپول تبدیل شده است.
پس از فاجعه هیلزبورو که منجر به کشته شدن هواداران شد، این استادیوم به مکانی امن برای تخلیه هیجان‌های فوتبال دوستان انگلیسی، مخصوصا طرفداران لیورپول تبدیل شده است.
جایگاه‌های این ورزشگاه در سال 1983 به صورت یکدست و ردیف‌ها با فاصله از زمین قرار داشتند، اما در حال حاضر با منطبق کردن آن‌ها، تماشاچیان می‌توانند دید بهتری نسبت به زمین و بازی داشته باشند.
تقریبا در 0.5 کیلومتری این استادیوم، پارک معروف استنلی و کمی آنطرف‌تر استادیوم خانگی تیم اورتون که رقیب لیورپول محسوب می‌شود، قرار دارد. همچنین هتل‌های بسیاری مثل بیچ مانت، دوونشایر، هال مارک این و پرینت ورکز که زیر 50 دلار هزینه رزرو دارند و در 2 یا 3 کیلومتری این ورزشگاه هستند، میزبان مهمانان خارجی که برای تماشای این بازی به آنجا می‌آیند، خواهند بود. البته هتل‌های لوکس‌تری هم وجود دارند که می‌توانید آن‌ها را رزرو کنید.
اگر مقیم انگلستان هستید یا به وسیله نقلیه شخصی دسترسی دارید می‌توانید در روزهای غیر از روز مسابقه در پارکینگ جایگاه سِر کِنی دالگلیش پارک کنید. ورودی آن در جاده Walton Breck، L4 0RE است.

این پارکینگ رایگان بوده و توسط کارمندان امنیتی محافظت می‌شود. تمام وسایل نقلیه در ورودی پارکینگ بازرسی می‌شوند.
در روز مسابقه پارکینگ استنلی و پارکینگ خیابان Utting‌ ظرفیت محدودی دارد و تمام جاها از قبل رزرو می‌شوند. می‌توانید در پارکینگ‌های پولی مرکز شهر پارک کرده و با خطوط اتوبوس به راحتی و بدون دغدغه به ورزشگاه برسید. از مرکز شهر تا ورزشگاه پیاده 40 دقیقه راه است و یا با راه‌های ذکر شده در بخش دسترسی این مسیر را طی کنید.
جاده آنفیلد چهار ساعت قبل از شروع بازی بسته خواهد شد. جاده والتون برک هم 90 دقیقه قبل از بازی بسته شده و 15 دقیقه قبل از پایان بازی گشوده خواهد شد و تا 45 دقیقه پس از پایان بازی باز نخواهد شد.
آوردن کیف به داخل استادیوم برای هر نفر یک عدد و آن هم تنها به صورت یک کیف دستی با اندازه A5 مجاز است و بازرسی هم می‌شود.
علاوه بر مسابقات فوتبال، از این استادیوم برای رویدادهای مختلف و کنسرت نیز استفاده می‌شود.
کودکان برای رفتن به ورزشگاه باید در فصل جاری در Mighty Red Membership ثبت نام کنند و سنشان بین 6 تا 11 سال باشد. نام آن‌ها به صورت اتوماتیک وارد Prize draw‌ خواهد شد و به صورت تصادفی انتخاب صورت می‌گیرد و از طریق ایمیل و نامه اطلاع‌رسانی می‌شود.

راهنمای بازدید از ورزشگاه آنفیلد

این ورزشگاه دارای چهار جایگاه برای تماشاچیان است که عبارتند از:
•    جایگاه کوپ که برای زنده نگه داشتن یاد کشتگان جنگ انگلیس در کوپ آفریقا، این نام بر روی آن گذاشته شده است. این جایگاه 7 ورودی دارد که دو تای آن برای معلولان در نظر گرفته شده است.
•    جایگاه جاده آنفیلد که فقط به خاطر مجاورت با این جاده اینطور نامگذاری شده است. 6 ورودی عادی و 1 ورودی برای معلولان دارد.
•    جایگاه اصلی که 4 ورودی عادی و 4 ورودی برای معلولان دارد.
•    جایگاه کنی داگلیش که 4 ورودی عادی و 1 ورودی ویژه معلولان دارد.
 برخلاف استادیوم آزادی ایران که از کمترین امکانات هم بی‌بهره است، در این مجموعه موزه، فروشگاه، کافه و رستوران‌ وجود دارد که در برخی از آن‌ها مثل رستوران جایگاه اصلی، می‌شود حین غذا خوردن، می‌شود بازی را هم تماشا کرد. این مکان‌ها هر چند VIP هستند اما برای یک استادیوم آپشن فوق‌العاده‌‌ای به حساب می‌آیند که ما در ایران باید در مناطق بالای شهر (البته آن هم شاید) با قیمتی گزاف شاهد آن باشیم.

وقتی وارد ورزشگاه آنفیلد می‌شوید، رنگ قرمز صندلی‌ها چشمتان را نوازش می‌دهد. البته چند صندلی در جایگاه کوپ به رنگ سفید درآمده‌اند که نشان دهنده حروف انگلیسی LFC، مخفف نام باشگاه لیورپول است و این یعنی آن‌ها مالک این ورزشگاه هستند. این جایگاه مشرف به جاده Walton Breck است. از این قسمت می‌توانید اتفاقات کنار و جلوی دروازه را از نزدیک ببینید.
هر تماشاچی در این ورزشگاه می‌تواند بر روی یک صندلی بسیار کوچک بنشیند و فضا برای پاها به طرز آزاردهنده‌ای محدود است. شاید این مسئله از نقاط ضعف ورزشگاه آنفیلد باشد که برای حداقل 90 دقیقه، کم هم نیست!
جایگاه مربیان و بازیکنان ذخیره خیلی جمع و جور و نزدیک به زمین است، شاید به همین دلیل است که مربی تیم یعنی یورگن کلوپ، همیشه کنار زمین می‌ایستد!
جایگاه اصلی تنها جایی است که سه طبقه دارد. در ردیف‌های آخر می‌توانید علاوه بر بازی شهر لیورپول را هم تماشا کنید. جایگاه سِر کنی داگلیش با دو طبقه درست روبروی جایگاه اصلی قرار دارد که اگر به صندلی‌هایش دقت کنید واژه "THE KING" به رنگ سفید درآمده که منظور همان سر کنی است.
و در نهایت اگر قسمت شد و برای تماشای بازی روزی به این ورزشگاه رفتید، از رفتارهای تماشاچیان متعصب انگلیسی متعجب نشوید!

طرفدار فوتبال هستید؟ شاید مطلب «ورزشگاه سانتیاگو برنابئو» و «ورزشگاه نیوکمپ» هم برای شما جذاب باشد.