دیدن بازی‌های اروپایی فوتبال می‌تواند جذابیت‌های خاص خود را داشته باشد. فوتبال از آن دسته ورزش‌هایی‌ست که جای خود را میان پیر و جوان و زن و مرد پیدا کرده است.
یورو 2020 یا
جام ملت های اروپا 2020، آخرین دوره‌ی بازی‌های اروپایی‌ست که در تابستان 1400 در اروپا برگزار می‌شود. این مسابقات قرار بود در تابستان 99 برگزار شود اما همه‌گیری جهانی
کرونا، تاریخ برگزاری آن را یه سال به تاخیر انداخت. علاقه‌مندان به فوتبال اروپا، حتما این بازی‌ها را دنبال می‌کنند اما بد نیست بیشتر در مورد این دوره از مسابقات بدانید. با
اسمارتیز همراه باشید.
تاریخچه مسابقات یورو
مسابقات یورو یا همان جام ملت های اروپا، مسابقاتی‌ست که برای مشخص کردن قهرمان اروپا در رشته فوتبال برگزار می‌شود. این مسابقات از سال 1960 تاکنون، هر چهار سال یک بار برگزار شده و از سال 1996، نام آن به یورو تغییر یافت. در تاریخچه مسابقات، تیم فوتبال آلمان با سه دوره قهرمانی، سه دوره نائب قهرمانی و سه دوره سومی، پرافتخار‌ترین تیم یورو است. بعد از آلمان، به ترتیب تیم‌های اسپانیا با سه دوره قهرمانی و فرانسه با دو دوره قهرمانی، بیشترین افتخار را دارند. در زمینه‌ی میزبانی، کشور فرانسه با میزبانی از مسابقات سال‌های 1960 ، 1984 و 2016 بیشترین میزبانی را دارد. دوره بعدی این مسابقات از 11 جوئن تا 11 جولای سال 2021 با حضور 24 تیم، در 12 شهر، با 51 مسابقه برگزار خواهد‌شد. یورو 2020، دومین دوره‌ای‌ست که با حضور 24 تیم برگزار می‌شود. تیم‌های حاضر در این رقابت‌ها، جواز حضور خود را در مسابقات تازه تاسیس لیگ ملت‌های اروپا خواهند گرفت. اکنون ما به بررسی جزئی این دوره خواهیم پرداخت.
جدول گروه بندی یورو 2020
کشورهای میزبان یورو 2020
این دوره از یورو از عجیب‌ترین دوره‌هاست، چون یک کشور میزبان آن نیست و مسابقات، در سراسر قاره ی اروپا انجام می‌شود. در حقیقت این مسابقات، به صورت گردشی برگزار خواهد شد. ابتدا کشورهای آذربایجان و گرجستان به صورت مشترک، کشورهای ایرلند جنوبی، ولز و اسکاتلند به صورت مشترک و کشور ترکیه به صورت تنها، آمادگی خود را برای میزبانی از این مسابقات اعلام کردند؛ اما در نشست‌های اتحادیه فوتبال اروپا، که برای برنامه ریزی این مسابقات بود، به پیشنهاد میشل پلاتینی رئیس وقت یوفا، میزبانی به کل اروپا اعطا شد. به این صورت که 13 کشور به عنوان میزبان مشترک انتخاب شدند. سیستم انتخاب کشورهای میزبان به این صورت بود که کشورهای خواهان، تا سپتامبر 2013 فرصت ارائه پیشنهاد خود را داشتند و یوفا تا سپتامبر 2014 تصمیم گیری خود را انجام می‌داد و میزبان‌های را معرفی می‌کرد. 19 کشور اعلام آمادگی کردند که در نهایت 13 کشور به عنوان میزبانان دوره‌های مختلف یورو 2020 انتخاب شدند.
ورزشگاههای میزبان یورو 2020
از مهم‌ترین نکات هر مسابقه‌ای، محل برگزاری آن بازی‌ست. در عناوین زیر به بررسی دوازده ورزشگاه میزبان یورو 2020 به ترتیب گنجایششان می‌پردازیم.
- ورزشگاه پارکن: این ورزشگاه در پایتخت دانمارک (شهر کپنهاگ) با ظرفیت 38056
نفر، در سال 1992 به بهره برداری رسیده است. مالکیت ورزشگاه به تیم
باشگاهی کپنهاگن تعلق دارد و تیم ملی فوتبال دانمارک هم در این ورزشگاه از
رقیبان خود پذیرایی می‌کند. این ورزشگاه در تاریخ خود پذیرای دو مسابقه ی
مهم بوده است. ابتدا در سال 1994 میزبان فینال جام در جام اروپا و بعد در
سال 2000 میزبان مسابقه فینال جام یوفا بود.
- ورزشگاه آویوا: این ورزشگاه در شهر دوبلین قرار دارد و ظرفیتی معادل 51700
نفر را در خود جای می‌دهد. این ورزشگاه جز ورزشگاههای تازه تاسیس ایرلند
است و در سال 2010 افتتاح شد. این ورزشگاه دو منظوره بوده و برای رشته‌های
فوتبال و راگبی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در سابقه ده ساله این ورزشگاه،
مسابقه‌ی بزرگی به چشم نمی خورد.
- ورزشگاه آمستردام آرنا: ورزشگاه آمستردام آرنا در شهر آمستردام (پایتخت
هلند) قرار دارد و ظرفیت 53025 نفری را شامل می‌شود. این ورزشگاه با نام
یوهان کرایوف آرنا نیز شناخته می‌شود. گرداننده‌ی این ورزشگاه شهرداری
آمستردام است و تیم ملی فوتبال هلند و باشگاه آژاکس آمستردام، از این
ورزشگاه استفاده می‌کنند. دو بازی بزرگ فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال
1998 و فینال لیگ اروپا در سال 2013 در این ورزشگاه برگزار شد.
- ورزشگاه همپدن پارک: ورزشگاه همپدن پارک در شهر گلاسکو و با ظرفیت 52063
نفر تاسیس شده است. این ورزشگاه از قدیمی‌ترین ورزشگاههای جهان است که در
سال 1903 تاسیس شده و یکبار در سال 1999 مورد بازسازی قرار گرفت. این
ورزشگاه به تیم فوتبال کویینز پارک رنجرز تعلق دارد و تیم ملی اسکاتلند هم
در این ورزشگاه جلو رقیبان صف آرایی می‌کند. مهم‌ترین بازی برگزار شده در
این ورزشگاه، فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال 2002 بوده است؛ دیداری که با
گل دیدنی زیدان به سود رئال مادرید خاتمه یافت.
- ورزشگاه نیو سن مامس: در سال 2010 ورزشگاه قدیمی سن مامس تخریب و پروژه
ساخت نیو سن مامس در منطقه‌ی باسک اسپانیا آغاز شد. در نهایت ورزشگاه شهر
بیلبائو با ظرفیت 53289 نفر کار خود را از سال 2013 شروع کرد.
- ورزشگاه ملی رومانی: این ورزشگاه با ظرفیت 55611 نفر در شهر بخارست است که
سه تیم در آن، از حریفان میزبانی می‌کنند. تیم ملی فوتبال رومانی، باشگاه
فوتبال دینامو بخارست و باشگاه فوتبال استوا بخارست به طور مشترک مالکیت
این ورزشگاه را بر عهده دارند. این ورزشگاه در سال 2011 به بهره برداری
رسید و در همان سال اول تاسیس خود، میزبان فینال لیگ اروپا بود.
ورزشگاه ومبلی انگلستان؛ بازی افتتاحیه و فینال یورو 2020 در این ورزشگاه برگزار می‌شود
- ورزشگاه جدید فرانتس پوشکاش: این ورزشگاه هم مشابه نیو سن مامس، به جای
ورزشگاه قدیمی فرانتس پوشکاش ساخته شد. ورزشگاه قدیمی در سال 2015 تخریب شد
و ساخت ورزشگاه جدید در سال 2019 به پایان رسید. گنجایش فعلی آن 67889 نفر
است.
- ورزشگاه آلیانتس آرنا: این ورزشگاه به علت سرپوشیده بودن و تغییر رنگ
بیرونی آن، از عجیب‌ترین ورزشگاههای جهان است. ورزشگاه آلیانتس در شهر
مونیخ قرار دارد و مالکیت آن از سال 2006 متعلق به بایرن مونیخ است و
گنجایشی معادل 68122 نفر دارد. این ورزشگاه در سال 2012 میزبان فینال لیگ
قهرمانان اروپا بود.
- ورزشگاه المپیک باکو: این ورزشگاه، ورزشگاهی چند منظوره در شهر باکو،
پایتخت جمهوری آذربایجان است و ظرفیتی معادل 69870 نفر دارد. این ورزشگاه
نوساز در مالکیت تیم‌های ملی آذربایجان قرار دارد.
- ورزشگاه جدید زنیت: ورزشگاه جدید زنیت یا ورزشگاه کرستوفسکی، در شهر
سنت‌پترزبورگ روسیه قرار دارد. این ورزشگاه دوره ساختی 10 ساله را طی کرده و
در سال 2017، قبل از آغاز جام جهانی به بهره برداری رسیده است. ورزشگاه
جدید زنیت در این سال میزبان فینال مسابقات جام کنفدراسیون‌ها بود. همچنین
در جام جهانی 2018 روسیه نیز میزبان هفت مسابقه بود.
- ورزشگاه المپیک رم: این ورزشگاه 82000 نفره، میزبان بازی افتتاحیه مسابقات
یورو 2020 خواهد بود. ورزشگاه المپیک رم تحت مالکیت دو تیم رم و لاتزیو
قرار دارد. آخرین میزبانی بزرگ این ورزشگاه، میزبانی فینال لیگ قهرمانان
اروپا در سال 2009 بود.
- ورزشگاه ومبلی: ورزشگاهی که بیشترین بازی در مسابقات یورو 2020 در آن
انجام می‌شود، ورزشگاه ومبلی‌ست. این ورزشگاه از لحاظ ظرفیت، دومین
ورزشگاه بزرگ اروپا باگنجایشی معادل 90000 نفر است. عموماً تیم ملی انگلیس
از این ورزشگاه استفاده می‌کند اما تیم‌های لندنی هم سابقه استفاده از
این ورزشگاه را دارند، مانند تاتنهام که هنگام بازسازی ورزشگاه خود، به طور
موقت در ومبلی بازی کرد.
تیم‌های شرکت کننده در یورو 2020
این رقابت‌ها با 24 تیم برگزار می‌شود که اکنون 20 تیم، جواز حضور در این رقابت‌ها رو کسب کرده‌اند. این تیم‌ها با قرعه کشی انجام شده در انتهای سال 2019 رقیبان خود را شناختند. این قرعه کشی در بخارست و با حضور ستارگان اسبق مستطیل سبز مانند ایکر کاسیاس، رودگولیت و توتی برگزار شد. این تیم‌ها در شش گروه چهار تیمی با هم به رقابت خواهند پرداخت.
- گروه A: ترکیه، ایتالیا، ولز و سوئیس
- گروه B: دانمارک، فنلاند، بلژیک و روسیه
- گروه C: هلند، اوکراین، اتریش و برنده پلی‌آف سطح چهارم
- گروه D: انگلیس، کرواسی، برنده پلی‌آف سطح سوم و جمهوری چک
- گروه E: اسپانیا، سوئد، لهستان و برنده پلی‌آف سطح دوم
- گروه F: برنده پلی‌آف سطح اول، پرتغال، فرانسه و آلمان
یورو 2016 با قهرمانی پرتغال در مقابل فرانسه به پایان رسید؛ کریستیانو رونالدو جام قهرمانی را به بالای سر برد
چه تیمی در نهایت قهرمان یورو 2020 خواهد شد؟
پیش‌بینی برنده آن هم در ورزشی مانند فوتبال کمی ناممکن است. بسیار دیده‌ایم که تیم‌های کوچک، غول‌کش شده‌اند و تمامی معادلات را برای تشخیص برنده بازی به هم زده‌اند. درست مانند 4 سال پیش که تیم ملی پرتغال در شرایطی که از نظر مهره و شرایط در جایگاه مناسبی نبود، در فینال فرانسه میزبان را برد و قهرمان شد. اما آنطور که از شواهد برمی‌آید می‌توان روی ایتالیا، بلژیک، هلند، انگلیس، اسپانیا، پرتغال، آلمان و فرانسه حسابی جدا باز کرد. ایتالیا از زمان روی کار آمدن مانچینی، خونی تازه در رگ‌های خود می‌بیند اما هنوز شاید توان مقابله با تیم‌های تاکتیکی مانند آلمان یا پرتغال را نداشته باشد. هلند و انگلیس نیز شرایطی به مانند ایتالیا دارند؛ تیمی خوب و جوان اما بدون تجربه‌ای چندان زیاد. برخی می‌گویند نسل طلایی انگلیس با حضور لمپارد، بکام، جرارد و مایکل اوون، جامی نگرفت، شاید با هیچ نسل دیگری هم نتوانند جام بگیرند، اما در این دوره با حضور هری کین، مارکوس راشفورد، جیمی واردی و جیدون سانچو بتوانند خودی نشان دهند. شاید در مقابل بتوان انگیزه و جاه‌طلبی این سه تیم را عامل پیروزی و قهرمانی دانست.
بلژیک، اسپانیا و آلمان، چند سالی‌ست که با مهره‌های ثابت و تیمی یکدست مواجه هستند. بنابراین می‌توان روی این سه تیم نیز برای قهرمانی در یورو 2020 حسابی جداگانه باز کرد. عامل تجربه و البته مربیان کارکشته روی نیمکت، وزنه‌ی سنگینی برای این تیم‌ها به حساب می‌آید. در انتها 2 تیم پرتغال و فرانسه حضور دارند. فرانسه به عنوان نائب قهرمان دوره قبلی و قهرمان جام جهانی، تیمی جوان و جذاب در اختیار دارد که با فوق ستارگان پرشمارش مانند کیلیان ام‌باپه و آنتوان گریزمان به دنبال دفاع از غرور شکسته شده در پاریس هستند. شاید بتوان فرانسه را اولین شانس قهرمانی دانست. در مقابل پرتغال نیز با حضور کریستیانو رونالدو، مهره‌ای ارزشمند و سلاحی ویرانگر را در اختیار دارد که در لحظه می‌تواند نتیجه بازی را عوض کند. در انتها باید صبر کنیم و ببینیم کدام دسته از این تیم‌ها، قهرمان یورو خواهند شد. آیا تیم‌های جوان و باانگیزه، خودی نشان می‌دهند؟ آیا مربیان کلاس جهانی می‌توانند تیم‌های یکدست خود را به جام قهرمانی برسانند؟ یا قرار است باز شاهد نبرد کلاسیک از ستارگان تاثیر گذار باشیم؟ برای پاسخ به این سوال‌ها باید تا تابستان 1400 صبر داشته باشیم.