در روسیه مواظب این 6 جاذبه طبیعی باشید

کشور روسیه طبیعت جذاب و شهرهای تاریخی نفس‌گیری دارد اما مثل هر کشور دیگری، در روسیه هم جاهایی هست که سلامت و جان آدم را تهدید کند. با هم ببینیم بعد از اخذ ویزای روسیه، در سفر به روسیه باید حواس‌مان به چه چیزهایی باشد و مراقب کدام جاذبه‌های خطرناک باشیم؟!

در فاصله 2200 کیلومتری مسکو، شهری به نام کاراباش وجود دارد. فعالیت‌های صنعتی ذوب مس، چیزی به جز سیاهی برای طبیعت کاراباش بر‌جای نگذاشته است. کارشناسان سازمان ملل در سال 1989 این شهر را که در منطقه چِلیابینسک واقع شده، لکه سیاه کره‌زمین نامیدند. برفراز یکی از کوه‌های این منطقه، صلیب بزرگی به نام صلیب توبه نصب شده که از آن‌جا می‌توان عمق فاجعه‌ای را که انسان می‌تواند بر سر طبیعت بیاورد، مشاهده کرد. گویی کاراباش به آخر خط رسیده. کوه‌هایش سیاه و فاقد درخت و آب‌هایش به رنگ نارنجی درآمده؛ حتی زمینش مانند سطح مریخ ترک برداشته. به این شهر «آخرالزمان طبیعت زنده» هم می‌گویند.

فعالیت‌های صنعتی، طبیعت کاراباش را تا شعاع ده‌ها کیلومتر از بین برده است. از سال 1974 تلاش‌های فراوانی برای تعطیل کردن این فعالیت‌ها شد که دست آخر این تلاش‌ها در سال 1989 نتیجه داد. به علف ضعف عملیات‌های ترمیم این منطقه، این کوه‌‌های آلوده هم‌چنان در حال فرسایش هستند. «برهوت» یا Bald که به زبان انگلیسی به معنی کچل است و در این‌جا به معنی منطقه‌ فاقد سرسبزی است و «لیزایا»  نام‌های کوهی هستند که رویش صلیب نصب‌شده. از بالای این کوه می‌توان دید که منطقه‌‌ی مملو از پسماند‌های خطرناک صنعتی می‌توانست به یکی از دریاچه‌های زیبای چِلیابینسک تبدیل شود. اما در طرف دیگر این کوه‌ها، می‌توان تلی از زباله دید که روی خانه‌های مردم سایه انداخته‌اند. کسانی که این منطقه یعنی «لکه سیاه» را دیده‌اند، می‌گویند که در دره‌های مس چیزی فراتر از طبیعت حس کرده‌اند. آن‌ها کاراباش را مرز میان دنیای مردگان و زندگان می‌دانند.

این شهر هیچ‌وقت رنگ زیبایی و معماری‌ خارق‌العاده به خود ندیده است. شهر نوریلسک در  فاصله 2800 کیلومتری از مسکو در شمال منطقه کراسنویارسک قرار دارد. در شهر صنعتی نوریلسک فلزات سنگین مانند مس، نیکل، سرب، روی و سلنیوم تولید می‌شود. در نتیجه هوای این شهر آلوده و بوی سولفور می‌دهد و برف آن همیشه سیاه است. ساکنین این شهر هم‌واره در معرض خطرات جدی ناشی از پسماند‌های صنعتی‌اند. چون شهر نوریلسک بخشی از یکی از بزرگ‌ترین کارخانه‌های تولید فلز و استخراج‌معدن را در خود جای داده، خطر جدی برای محیطزیست شهروندانش به حساب می‌آید. کارخانه‌های شهر نورلیسک عملیات ذوب و جداسازی فلز از سنگ‌ را در لایه پرمافراست(خاک منجمد) انجام می‌دهند. در این شهر مجموعاً 40 درصد پالادیوم دنیا، تقریباً یک‌پنجم نیکل و دو‌ سوم مس روسیه تولید می‌شود. شهر صنعتی نورلیسک از لحاظ حجم تولید فلزات در دنیا بی‌رقیب است. این شهر سال‌هاست که آلوده‌ترین شهر روسیه لقب گرفته. اگرچه این شهر هیچ قانون رسمی برای منع ورود ندارد، اما از سال 2001 به بعد، ورود خارجی‌ها به این شهر ممنوع شد. اکنون گردشگران فقط با اجازه ویژه مقامات می‌توانند وارد شهر نوریلسک شوند.    

شبه جزیره کامچاتکا به آتش‌فشان‌ها و طبیعت بکر و تمیزش معروف است. در دهانه‌ی یکی از همین آتش‌فشان‌ها در فاصله 6700 کیلومتری مسکو دریاچه‌ای به نام مالی‌سمیاچیک به رنگ آبی‌آسمانی شکل گرفته. قطر دهانه این دریاچه حدوداً 500 متر و عمق آن تقریباً به 140 متر می‌رسد. علی‌رغم وجود ساحل در کنار این دریاچه، شنا در آن حتی برای شناگران واقعاً حرفه‌ای توصیه نمی‌شود. تقریباً شانس سالم بیرون آمدن از دریاچه صفر است. زیرا این دریاچه حدود 400 سال پیش در اثر یک انفجار قوی زیرزمینی شکل گرفته و به همین دلیل خاصیت اسیدی دارد.
در آب این دریاچه سولفور، فلوراید، کلراید و اسیدهای سولفات فراوان است. رنگ آبی‌آسمانی این دریاچه نیز نتیجه همین ترکیبات شیمیایی انفجاری است. این دریاچه در سرمای زمستان، حتی زمانی که دامنه‌ کوه‌های کامچاتکا پوشیده از برف است، یخ نمی‌زند. البته باید گفت این دریاچه اسیدی خاموش نیست، بلکه کاملاً فعال است. اما آخرین فوران ثبت‌شده به سال 1952 برمی‌گردد.

یخچال کولکا در دره عمیق و باریک کارمادون در اوسِتیای شمالی (1800 کیلومتری جنوب مسکو) قرار دارد. این یخچال پس از فاجعه اندوه‌ناکِ بیستم سپتامپر سال 2002 در سراسر روسیه شهرت پیدا کرد. در آن روز این یخچال با سرعت بیش از 100 کیلومتر در ساعت شروع به حرکت کرد و روستای کارمادون‌ شمالی را به همراه عوامل فیلم‌سازی فیلم The Messenger کاملاً در خود فرو برد. در جریان این حادثه بیش از 100 نفر از جمله کارگان سی‌ساله این فیلم به نام سرگئی بودروف به کام مرگ کشیده شدند. چند سال بعد ادعا شد که پس از جستجوی فراوان، اجساد قربانیان این حادثه پیدا شد. اما شهرت این دریاچه به سال‌ها قبل از این حادثه باز می‌گردد. گفته می‌شود که در سال 1902 در اثر حرکت این یخچالِ سنگی، تعداد زیادی انسان و حیوان کشته شد. حرکت این یخچال آن‌قدر آهسته است که شاید اصلاً متوجه آن نشوید. گویی مانند جانوری درنده‌خوی در جستجوی شکار کمین کرده و آرام آرام به قربانی نزدیک می‌شود تا ناگهان او را غافل‌گیر کند.

قله البروس در ارتفاع 5600 متری از سطح دریا در منطقه کاکاسوس قرار دارد. البروس، مرتفع‌ترین کوه روسیه و اروپا به شمار می‌آید. نام دیگر البروس«کوه دو سر» است. وجه تسمیه آن نیز وجود دو قله در بالای کوه است که یکی در شرق و دیگری در غرب قرار دارد که فقط 21 متر از دیگری کوتاه‌تر است. البرون همانند مرتفع‌ترین قله دنیا یعنی اورست، لقب "آرام‌گاه بدون صلیب" به خود گرفته. براساس گمانه‌زنی کارشناسان، هر ساله حدود 15 تا 30 نفر در راه صعود به قله البروس جان خود را از دست می‌دهند. در ارتفاع 4200 متری این کوه، تخته سنگی مشهور به «آرام‌گاه صعودکنندگان» هست که روی آن، عکس، امضا و نوشته‌هایی در خصوص آن‌هایی که جان خود را در این کوه از دست داده‌اند، نصب شده است.

البته این تمام ماجرا نیست. درست است که می‌گویند آتش‌فشان البروس برای همیشه خاموش شده، اما نباید خیالمان کاملاً راحت باشد. به خاطر فعالیت‌های آتش‌فشانی در دل کوه و هم‌چنین سرعت زیاد آب‌شدن یخ‌ها، کارشناسان بسیاری براین باورند که آتش‌فشان البروس بالقوه فعال است و احتمالاً در قرن جاری بیدار خواهد شد. وجود یخ به حجم یازده متر مکعب در نوک و هم‌چنین دامنه‌های قله البروس، این کوه را به یکی از خطرناک‌ترین آتش‌فشان‌های احتمالی دنیا تبدیل کرده.

هیچ راهنمای گردشگری جرئت بردن گردشگران به کوه ماناراگا را ندارد. این کوه در منطقه‌ای دورافتاده در پارک ملی یوگید-وا قرار دارد. خود این پارک نیز در فاصله 1600 کیلومتری شمال مسکو در نزدیکی نواحی قطبی این کشور واقع شده. کوه ماناراگا دیدنی‌ترین و در عین حال خطرناک‌ترین قله در شمال روسیه به حساب می‌آید. بومیان جمهوری کومی باستان، این کوه را مقدس و متحرک می‌دانستند. یافته‌های باستان‌شناسان نشان می‌دهد که معابد سنگی این منطقه دارای قربان‌گاه‌های سنگی نیز بوده‌ و براساس این شواهد گفته می‌شود بومیان این منطقه برای به دست آوردن دل این کوه، حتی در قرن 11 میلادی هم مناسک داشتند. ماناراگا در زبان نِنِتسی به معنی "پنجه خرس" است. نام دیگر ماناراگا، کوه جادو است. دلیل این نام‌گذاری تناقض موجود در این کوه است. همه می‌دانند که ارتفاع 1662 متری این کوه‌ برای صعود مانعی نیست. ولی صعودکنندگان مجرب می‌گویند این کوه می‌تواند دمار از روزگار صعودکنندگان حرفه‌ای هم دربیاورد. گویی "کوه جادو" به معنای دقیق کلمه هیچ کس را به قله خود راه نمی‌دهد. تاکنون قله ماناراگا فتح نشده است. عواملی مانند تغییر غیرقابل‌پیش‌بینی شرایط هوایی یا عوامل فراطبیعی، اغلب صعودکنندگان را به کام مرگ کشانده و در نتیجه صعود را غیرممکن نموده. با توجه به شرایط و اتفاقات فراطبیعی موجود در این منطقه، یعنی کوه‌های اورال به سختی می‌توان به سحر و جادو اعتقاد پیدا نکرد.
قصد سفر به روسیه را دارید؟ با خواندن مطلب «جاهای دیدنی روسیه»، خود را برای سفر به دیدنی ترین شهرهای روسیه آماده کنید.