حالا که آوازهی شهر سوخته شما را به زابل کشانده، شاید بخواهید گشتی در این کهنشهر ایرانزمین بزنید. علاوه بر جاذبههای دیدنی زابل، شاید بازدید از مراکز خرید و آشنایی با سوغاتیهای آن هم برایتان جالب باشد. پس با این مطلب همراه باشید تا با بهترین مراکز خرید زابل و سوغاتیهای آن آشنا شوید.
بازار قدیم زابل
بازارهای سنتی در هر شهر، بهترین فرصت برای تعامل و آشنایی با محیط بومی آن شهر به حساب میآید. بازار سنتی زابل با فضای بومی و قدمتی 150 ساله از جملهی همین بازارها به شمار میرود. این بازار تاریخی، که بازار ناصرالدینشاه هم نامیده میشود بازاری بزرگ با چند صد واحد صنفی در قلب زابل به شمار میرود. بنابراین گشتی در این بازار سرپوشیده بزنید و از انواع صنایعدستی موجود در آن دیدن نمایید. در این بازار بزرگ هم میتوانید لباسهای سنتی و سوزندوزی شدهی سیستانوبلوچستان را خریداری کنید و هم از پارچههای رنگارنگ این دیار دیدن نمایید. یادتان باشد که در بازدید از این بازار حتما سراغ ادویههای جنوبی را بگیرید و طعم کلوچههای محلی آن را هم حتما بچشید. علاوه بر این در این بازار، ابزار سنتی و کشاورزی هم به فروش میرسد. جمعهها در این بازار بعضی پرندگان هم به فروش میرسد.
اگر مشتاق بازدید از این بازار هستید، به خیابان فردوسی زابل بروید.
جمعه بازار زابل
بازارهای روز در تمامی شهرهای ایران، طرفداران خاص خود را دارد. جمعه بازار زابل از جملهی همین بازارهای روز به شمار میرود که هر جمعه در اطراف میدان یعقوبلیث صفاری برگزار میشود. در این بازار، محصولات متنوعی با قیمتهای مناسب عرضه میشود که متناسب با بودجهی اکثر خانوادههاست.
علاوه بر این بازار سنتی، چند مرکز خرید مدرنتر هم در زابل وجود دارد که میتوانید از آنها هم بازدید کنید؛ از جمله بازار الغدیر، بازار گندمفروشان و بازار رضا. در بازار الغدیر که در خیابان چهاردهمتری فرهنگ قرار گرفته، انواع لباسهای سنتی این منطقه به فروش میرسد.
سوغاتیهای زابل
بعد از آشنایی با مراکز خرید زابل، بیایید سری بزنیم به لیست سوغاتیهای این شهر اساطیری تا بدانیم چه توشهای از زابل به یادگاریهایمان از سفر به این استان زیبا اضافه کنیم.
ادویه آچار
در همهی خانههای سیستانی رایحهی ادویهی خوشعطری پیچیده که به نحوی نماد غذایی این دیار محسوب میشود. ادویهی آچار ترکیبی از آرد گندم، پودر زیره سیاه و سبز، تخم گشنیز، شوید، نمک، فلفل سیاه و قرمز، زردچوبه و پیاز سرخشده است. این ادویه پاشنی اکثر غذاهای زابلی است و طعم منحربهفردی به غذاها میدهد.
قلیفی
نان محلی منطقهی سیستان، قلیفی نام دارد که از ترکیب آرد گندم با آب یا شیر و نمک و روغن و خمیرمایه تهیه میشود. بعد از پف کردن خمیر مقداری خرمای بیهسته و سرخشده را داخل آن میگذارند و خمیر را به شکل لولهای رول میکنند. بعد از تزیین این رولها با تخممرغ و کنجد، به مدت یک ساعت در فر پخته میشود. طعم این نان کمی شیرین است و مطمئن شوید که امتحان کردنش را از دست نمیدهید.
کشک زابلی (کشک زرد)
کشک زابلی ترکیبی از گندم بلغور شده، زردچوبه، ادویه و دوغ دارد که به مدت 7 تا 10 روز در یک کیسهی نخی میگذارند. بعد از این مدت آن را بیرون میآورند و با ورز دادن آن را به صورت پودری درمیآورد. این کشک یک وعدهی غذایی محسوب میشود.
کشک سفید
کشک سفید که قروت هم نامیده میشود، مادهای لبنی است که از دوغ یا ماست همزده تهیه میشود. ماست یا دوغ را آنقدر حرارت میدهند تا جوش بیاید و کمی سفت شود. سپس در کیسهای از جنس متقال ریخته تا آب آن گرفته شود و بعد از اضافه کردن نمک روی سبدهای چوبی پهن میکنند تا خشک شود. کشک سفید به دلیل طبع سردی که دارد برای مصرف در تابستان بسیار توصیه میشود.
حصیربافی
حصیربافی، هنری با اصالت در میان مردمان سرزمین آفتاب به شمار میرود. هنری که قدمتش به تمدن باستانی شهرسوخته و 5000 سال قبل برمیگردد. حصیربافی در منطقهی سیستان، "خولکبافی" هم نامیده میشود. در خولکبافی از ساقههای نی استفاده میشود. از جمله وسایلی که در منطقهی سیستان با خولک تولید میشوند میتوان به پرده، سایهبان، سبد و توتن (نوعی قایق حصیری) اشاره کرد.