اِزمیغان روستای عجیبی است! یک روستای کویری در طبس که شالیزار دارد! مطمئنم از هرکسی که
ازمیغان را دیده، بپرسید عجیب‌ترین نکته راجع به این روستا چیست، جوابش بی برو برگرد، جواب من است. اما از آن عجیب‌تر هم می‌شود وقتی بشنوید که درست کنار شالیزار برنج، نخلستان هم است! خلاصه که دیدن ازمیغان به تنهایی می‌تواند یکی از متفاوت‌ترین تجربه‌های سفر شما باشد. با
اسمارتیز همراه باشید تا با این روستا و جاذبه‌های آن بیشتر آشنا شوید.
شاید اینها را هم بپسندید!
بهترین زمان سفر به روستای ازمیغان
به طور کلی، روستای ازمیغان در هر فصلی دیدنی‌های خودش را دارد. از آنجایی که آب و هوای روستا گرم، خشک و مرطوب است، آب و هوایی تقریبا معتدل دارد. به خاطر همین می‌گویند که تقریبا هیچ روستای کویری در ایران به اندازه‌ی ازمیغان رطوبت ندارد. به طور کلی از آنجایی که ازمیغان در منطقه‌ی کویری قرار گرفته، پاییز و زمستان مناسب‌ترین زمان برای دیدن ازمیغان است.
تخت عروس در روستای ازمیغان
با این حال، در بهار آب و هوا دلپذیرتر از فصل‌های دیگر سال است. این ویژگی باعث شده تا بسیاری از مسافران، فصل بهار و ایام نوروز را برای سفر به این جاذبه زیبا انتخاب کنند. روستای ازمیغان در عید نوروز، سراسر جشن و پایکوبی است. مراسم شادی که در این ایام برگزار می‌شود به محبوبیت روستای ازمیغان در فصل بهار افزوده.
در فصل تابستان، روستای ازمیغان به اوج زیبایی خودش می‌رسد. شالیزارهای روستا در این روزها سبز می‌شوند. در این فصل، روستا مانند یک تابلوی نقاشی به رنگ‌های سبز و زرد و قهوه‌ای می‌شود. گرما در این فصل غیرقابل تحمل است اما زیبایی روستا آن را جبران می‌کند. در هفته‌های اول فصل پاییز، برنج‌ها برداشت می‌شوند.
چشم‌اندازی از روستای ازمغان در فصل پاییز
آب و هوای روستا در پاییز و زمستان معتدل‌تر می‌شود و بارش‌های خفیفی هم دارد. ازمیغان را باید در پاییز و زمستان دید تا به زیبایی این روستا پی برد. از آبان تا اسفند، روستای ازمیغان میزبان مهربانی برای صدها مسافر می‌شود.
راه دسترسی به روستای ازمیغان
آدرس: استان خراسان جنوبی، 40 کیلومتری شرق بخش مرکزی شهرستان طبس
مسیر دسترسی: برای رسیدن به روستای ازمیغان باید جاده کفی طبس – مشهد را پیش بگیرید پس خود را برای رانندگی خسته کننده آماده کنید. از مرکز شهر طبس به ترتیب به بلوار شهید صدوقی و میدان زغال سنگ بروید. به میدان زغال سنگ که رسیدید از سومین خروجی خارج شوید تا به جاده برسید. در آنجا تابلوهای راهنمای روستای ازمیغان را مشاهده خواهید کرد. تابلوها را تا روستا دنبال کنید.
هزینه بلیط و ساعات دسترسی
هزینه بلیط برای گردشگران ایرانی: 10 هزار تومان
هزینه بلیط برای گردشگران خارجی: 10 هزار تومان
ساعات بازدید: 24 ساعته
مدت زمان پیشنهادی: 3 الی 4 ساعت (بدون شب ماندن)
دانستنی‌هایی قبل از دیدن روستای ازمیغان
در روستای ازمیغان شما می‌توانید شالیزار و نخلستان را در جوار هم ببینید که این ویژگی، روستای ازمیغان را تبدیل به مقصدی گردشگری خاص می‌کند.طبیعت روستای ازمیغان در دل کویر، از عجایب است. در روستای ازمیغان رودخانه‌های دائمی جریان دارند.
روستای ازمیغان در ارتفاع 1000 متری از سطح دریا است. این روستا حدود 223 نفر جمعیت در قالب 68 خانوار دارد. خانه‌های روستا مانند دیگر روستاهای کویری ایران با خشت،گل، خاک و چوب ساخته شدند.
می‌دانید اِزمیغان به چه معنی است؟ محلی‌ها از کلمه‌ی ازمیغان برای اشاره به جایی که محل خوش‌گذرانی لات‌ها است استفاده می‌کنند. واژه‌ای که با توجه به آب و هوای خوش روستا، بی‌ربط هم نیست.
اهالی ازمیغان کشاورزهایی هستند که همه میوه‌ای در باغات و مزارعشان پیدا می‌شود. مثلا خیلی پیش می‌آید که هر کشاورز ازمیغانی به جز داشتن نخلستان و برداشت خرما، باغ نارنگی و خرمالو و کلی میوه دیگر هم داشته باشد.
روستای ازمیغان به خاطر موقعیت توریستی و جذابش، امکانات خوبی را در اختیار مسافرها گذاشته. از اقامتگاه‌های رنگارنگ گرفته تا امکانات پایه‌ای.
“در روستای ازمیغان آنتن‌دهی ایرانسل ضعیف‌تر از آنتن‌دهی همراه اول است.”
راهنمای بازدید از روستای ازمیغان
قبل از اینکه به روستای ازمیغان برسید، یک سرازیری را میبینید که در دو طرف آن نخلستان است. می‌توانید قبل از رسیدن به ازمیغان، اینجا بایستید و چند تا عکس خوب هم بگیرید. یک اصطبل شتر هم هست که می‌شود به آن سرک کشید. بودن این شترها در کنار کویر حس فیلم‌های قدیمی مانند لورنس عربستان را می‌دهد.
بعد از این نخلستان، مسیر را ادامه دهید تا به روستا برسید. ورودی روستا کاملا مشخص است و لازم نیست که خیلی دنبال آن بگردید. بعد از رسیدن به محوطه اصلی روستا که سنگ فرش شده و کنار حسینیه است، می‌شود مسیریابی کرد. در حقیقت این محوطه مثل میدان روستا است که همه آنجا دورهم جمع می‌شوند. در روزهای عزاداری به حسینیه و مسجد می‌روند و روزهای جشن هم همینطور.
خانه‌های قدیمی روستای ازمیغان
اگر از همین محوطه مسیر چپ را دنبال کنید، به سمت نخلستان و شالیزار و تخت عروس میرسید. این سمت کوچه باغی و همه زمین‌های کشاورزی و باغات اینجا است. می‌توانید صبح زود به این سمت راه بیافتید تا گرمای هوا هم شما را اذیت نکند. در این زمان روستا خلوت‌تر نیز هست. در روزهای تعطیل، مردم از شهر طبس و جاهای نزدیک ازمیغان برای پیک نیک به روستا می‌آیند. بعد از اینکه از کوچه باغ‌ها رد می‌شوید به رودخانه روستا میرسید. باید چند کیلومتر از مسیر سنگ‌فرش کنار رودخانه ادامه بدهید. سپس از وسط رودخانه کم‌آب و بین سنگ و صخره‌ها رد بشوید تا به نخلستان اصلی که عکس‌های آن را در سایت‌ها هست، برسید. در اینجا کنار نخلستان، شالیزار هم هست. کنار آن‌ها دیواره صخره‌ای هست که اتاق‌های دستکند از دل آن‌ها برآمده. اینجا جایی بوده که در آن، اهالی قدیمی روستا برنج‌ها را می‌کوبیدند. اگر به داخل این اتاق‌ها سرک بکشید، میبینید که هنوز بعضی از روستاییان این سنت جالب را ادامه می‌دهند.
سپس باید از وسط شالیزار راه خود را ادامه دهید، از کنار نخل‌ها بگذرید تا به تخت عروس برسید. تخت عروس یک جاذبه‌ی خنک با آب زلال و امکان آب‌تنی است.
معمولا وقتی اسم برنج را می‌شنویم یاد شمال کشور و کلا مناطق مرطوب و پرباران می‌افتیم. کسی به فکرش هم نمی‌رسد که در منطقه کویری طبس و در روستای ازمیغان شالی‌کاری انجام شود. اما کاملا در اشتباه هستید. در روستای ازمیغان تا دلتان بخواهد آب و رود هست و کشاورزی در اینجا رونق دارد. اصلی‌ترین دلیل پرآبی و تداوم کشاورزی در روستای ازمیغان بند سنگی بالادست روستا است که کانال انتقال آب کشاورزی در پایین‌دست را شامل می‌شود.
اکوسیستم جالب و خاص روستای ازمیغان
آب به وفور در روستای ازمیغان و در رودخانه‌های دائمی آن یافت می‌شود. آبشار قدمگاه یکی از جاذبه‌های روستای ازمیغان است. در کنار این آبشار گونه‌های گیاهی وحشی مانند درخت انجیر کوهی با ارتفاع 20 متر و قدمت 300 ساله قرار دارد.
تخت عروس، از دیگر جاذبه‌های ازمیغان، یک سنگ بزرگ در وسط رودخانه ازمیغان است. آب از دوطرف این سنگ عبور می‌کند و باعث شده از دور به شکل یک تخت به‌نظر برسد.
به جز دیدن نخل و شالیزار میتونین به خونه های قدیمی روستا و امامزاده محمدبن جعفر طیار سر بزنید. امامزاده برای اهالی ازمیغان خیلی اهمیت دارد. در روزهای تعطیل مذهبی، آن‌هایی که از ازمیغان مهاجرت کردند و ساکن شهرها شدند، به روستا برمی‌گردند تا توی مراسم مذهبی امامزاده شرکت کنند. سالیانه حدود 10 هزار نفر برای زیارت و ادای نذر می‌آیند. زلزله سال 1357 در شهر طبس یکی از عوامل تخریب اساسی این آرامگاه بود. مزار 4 شهید اهل روستای ازمیغان در کنار این آرامگاه است.
در 5 کیلومتری بالادست و پایین‌دست روستای ازمغیان، منطقه‌ای به‌نام قلعه دختر هست. در این منطقه خانه‌های تاریخی روستا به صورت دستکند قرار دارند. خانه‌های دستکند یک سبک از خانه‌سازی در قدیم بودند. همان‌طور که از اسمشان پیداست، این خانه‌ها با دست در دل کوه یا صخره‌ها کنده‌کاری می‌شدند و به‌صورت خانه در‌می‌آمدند. این سبک خانه‌سازی در مناطق کویری بسیار رایج بود. نمونه آن را در استان کرمان و روستای میمند پیدا می‌کنید. دیوار و سقف‌های کوتاه و ساختار کوچک خانه‌های دستکند، نشان از مینیمالیسم در ایران باستان دارند. البته این اشاره ناخواسته بوده و دلیل اصلی ساخت خانه‌های دستکند، امنیت و فرار از گرمای کوه‌پایه است. دو نوشته تاریخی از دوره محمد بن جعفر طیار در این خانه‌ها پیدا شده. امروزه برخی از این خانه‌های قدیمی تبدیل به انبار و محل زندگی حیوانات دامی شده است.
پیاده‌روی در کوچه‌های روستای ازمیغان لذت خاصی دارد. باغ‌هایی که در این روستا هستند با بافت تاریخی روستا ترکیب شدند و حس شادابی به این مکان دادند. شما با قدم‌زدن در این روستا می‌توانید جا پای مردمی که هزاران سال پیش در این روستا زندگی کردند بگذارید. به‌نظرم گوشه به گوشه‌ی روستا را پیاده‌روی کنید. در بخش‌هایی از روستای ازمیغان، سنگ‌فرش‌هایی مخصوص پیاده‌روی ساخته شدند. گل‌های کاغذی که از دیوار حیاط خانه‌ها به سمت کوچه افتادند، زیبایی این روستا را دو برابر کردند.
اگر عکاس هستید پس به جای خوبی سفر کردید. نه تنها روستای ازمیغان سوژ‌ه‌های زیادی برای عکاسی دارد بلکه وقتی به کویر بروید، آسمان پرستاره شب کویر شما را وادار به عکاسی می‌کند. اگر هم در ازمیغان ماندنی شدید، شب‌های ازمیغان هم پر از ستاره است.
شالی‌کاران مشغول برداشت محصول
کشت برنج در روستای ازمیغان از اردیبهشت آغاز می‌شود و تا اواخر خرداد ادامه دارد. محصولات از مهرماه برداشت می‌شوند. دروکردن و شالی‌کوبی در این زمان انجام می‌شود. مراسم دروکردن در روستای ازمیغان به روش سنتی انجام می‌شود. می‌دانم که دیدن مراسم برداشت برنج برای خیلی از مسافران جذابیت دارد. به‌خصوص آن‌هایی که زیاد به شمال کشور سفر می‌کنند.
در روستای ازمیغان، سالیانه حدود 15 هکتار زمین به کشت برنج اختصاص می‌یابد. محصول این کار حدود 60 تن برنج و 90 تن شلتوک است. برنج چمپا که یکی از برندهای معروف و خوش‌طعم برنج است، در روستای ازمیغان کاشت و برداشت می‌شود. حجم زیادی از این محصول در روستا مصرف و باقی‌مانده‌ی آن به شهر طبس برای فروش ارسال می‌شود.
طبیعت چشم‌نواز روستای ازمیغان
به جز خرما و برنج و میوه‌های خوش‌مزه، اهالی ازمیغان در درست کردن مارمالاد هم مهارت دارند. برای همین اگر بخواهید سوغاتی از ازمیغان بگیرید، می‌توانید به خرید مارمالاد هم فکر کنید.
در محوطه اصلی روستا که مسجد و حسینیه قرار دارند، یک بنر بزرگ به دیوار زده شده که روش مرام‌نامه‌ی اهالی روستا روی آن نوشته شده است. مثلا نوشته شده که به سنت‌های محلی احترام بگذاریم و طبیعت را تمیز نگه داریم. پس به حرفشان گوش دهیم!
در روستای ازمیغان، تابش آفتاب می‌تواند آزاردهنده باشد پس کلاه آفتابی، عینک دودی و کرم ضدآفتاب را فراموش نکنید. همچنین برای رسیدن به بعضی جاذبه‌ها باید از کنار شالیزار و رودخانه رد شوید پس کفش مناسب همراه داشته باشید.
برای اقامت در سفر خود چند گزینه دارید. گزینه اول اقامت روستایی در ازمیغان است. شما می‌توانید شب را در اقامتگاه بوم‌گردی ناردون ازمیغان سپری کنید. گزینه دوم همراه بردن چادرمسافرتی و رفتن به کویر برای کمپینگ است. شما همچنین می‌توانید چادر خود را کنار رودخانه ازمیغان برپا کنید. برای آخرین گزینه، اگر هیچ‌کدام را نمی‌خواهید باید به شهر طبس بازگردید و در هتل‌ها یا مسافرخانه‌های این شهر، اقامت کنید.